Oost-Vlaanderen: het georganiseerde verkeersinfarct

De N42 is in Herzele nog maar net weer wat uit het nieuws of er komt een plan van aanpak boven drijven voor het stuk weg tussen Zottegem en Wetteren. De overheid wil het aantal rijstroken verdubbelen en de weg gedeeltelijk verleggen. Op die manier komen we opnieuw een stapje dichter bij de aanleg van een nieuwe route tussen Nederland en Frankrijk. Om dit toch enigszins te motiveren moffelen de Administratie Verkeer en begeleider Grontmij een eerdere studie weg.

Tegelijkertijd vroeg N-VA-er Matthias Diependaele de verkeerscijfers op voor deze twee grote assen in

Oost-Vlaanderen. Zij zorgen voor de verbinding van

Gent met Geraardsbergen en van Aalst met Oudenaarde. Aan het einde van die verbindingspunten zijn er aansluitende wegen naar Nederland en Frankrijk. Volgens Diependaele zitten beide wegen muurvast en kampen ze met een onverwerkbaar aantal auto’s tijdens de spitsuren: van 400 tot 750 per uur. Daardoor ontstaan natuurlijk files. Diependaele maakt er zich evenwel makkelijk vanaf en verbindt aan zijn cijfers geen onderbouwde conclusies.

Climaxi heeft daar dan ook een paar vragen bij:

  • de verkeersdrukte op de weg van Oudenaarde naar Aalst is in het centrum van Herzele groter dan die in Steenhuize, waar de NVA-man applaudisseert voor de omlegging van de N42 op een nieuw tracé. Vindt Diependaele dan ook dat er een omleiding moet komen ten noorden van Herzele?
  • de streekcijfers rond vervoer en de drukte in (uitgerekend) de spitsuren gaan in tegen de nationale vaststellingdat het woonwerk autoverkeer daalt. Zou men eventueel eens kunnen onderzoeken of dit te maken heeft met het uiterst miserabele openbaar vervoer in deze streek?

Oosterzele-Wetteren: wat cijfers bewijzen moeten.

Deze week werd ook het milieueffectenrapport bekend gemaakt rond de verbetering van de N42

(Geraardsbergen-Gent) op het grondgebied van de gemeenten Wetteren en Oosterzele. In 2005 liet de Vlaamse Regering nog een streefbeeld van de N42 opmaken. Toen was de conclusie dat men één wegprofiel moest maken waarbij de veiligheid vooraan stond. Dat betekende volgens de auteurs (Bureau WES) dat “ Tweemaal 1 rijstrook het meest voldoet aan de stoomfunctie. Het is ook de meest duurzame en veilige oplossing, maar vereist een voldoende hoog en continu snelheidsbeleid.”

Het studiebureau WES kon met deze visie blijkbaar weinig politici overtuigen en verdwijnt in de loop van het verdere planproces van de horizon. De multinational Grontmij werd de nieuwe planner.

Deze groep komt nu met een rapport aandraven waarbij tussen Zottegem en Wetteren twee rijstroken voorzien worden, die dan aan het rondpunt met de E40 ook een nieuw tracé krijgen. Er komen een aantal bruggen over de weg die het aantal kruispunten moet doen verminderen.

Men kiest voor twee rijstroken omdat de weg op een paar plaatsen de verkeersdichtheid van 1800 wagens per uur gaat overschrijden, dixit Grontmij. Daar bouwt men een zéér speciale redenering voor op: “Door de (beoogde) toename van de verkeersintensiteiten kunnen de verkeerstromen op het wegvak tussen E40 en N46 niet op een profiel met 2x1-rijstrook worden afgewikkeld. Vooral de avondspits is hierin maatgevend: de beoogde verkeersintensiteiten kunnen op het volledige wegvak tussen E40 en de N46 niet op 1 rijstrook worden afgewikkeld (> 1.8000 bewegingen/u): richting Zottegem zijn op het volledige wegvak tussen E40 en N46 twee rijstroken nodig.”

In België bestaan er geen openbare capaciteitshandboeken. Wie in Nederland eens gaat rondpluizen merkt

snel dat een verkeersstroom van 1800 wagens per uur het kantelpunt is voor een weg met twee maal 1 rijvak. Hier wordt dit kantelpunt op een eigenaardige manier bereikt: men veronderstelt in de studie van Grontmij dat er gewoon 10 % extra verkeer gaat bijkomen en dat heel wat wagens van andere ‘sluikwegen’ gaan doorstromen naar de N42. Als men dat als uitgangspunt neemt dan bereikt men op 1 of 2 plaatsen van de weg dit punt.

Men verdubbelt dus de capaciteit van de weg omdat hij op een paar plaatsen mogelijks boven de norm zou zitten als men hem aanlegt. Dat is een bijzonder eigenaardige vorm van Science Fiction Rekenen. Men zou echt wel gaan denken dat de Administratie Wegen en Verkeer samen met Grontmij een studie in de vuilbak gekieperd heeft en de juiste rekenwijze gezocht heeft om tot een totaal ander resultaat te komen. Er weze ook opgemerkt dat dit probleem ook kan opgelost worden door de doorstroming te verbeteren (minder privé-toegangswegen etc…) Dat wil men hier overigens ook doen. Men gaat het probleem dus tweemaal oplossen om de

ontsluitingsfetisj er door te krijgen. Politici en administratie blijven geloven dat nieuwe wegen voor tewerkstelling zorgen. Onder Napoleon was dat misschien nog zo, nu zijn de tijden enigszins veranderd.

En, we zouden het bijna vergeten: de totale tijdswinst die men op deze weg realiseert na verwezenlijking van dit project dat dorpen in twee snijdt, miljoenen gaat kosten, studies wegmoffelt enz… bedraagt minder dan 5 minuten.

Filip De Bodt

PS: Op de valreep bereikt ons ook het nieuws dat de auditeur van de Raad van State de buren van de N60 volgt in hun proces tegen de aanleg van een viaduct door het groene landschap van Ronse. Een streep door de rekening van de initiatiefnemers en een versterking voor de andere dossiers. Ook daar stond Climaxi het actiecomité bij door zijn ervaring ter beschikking te stellen. In Het Laatste Nieuws zegt burgemeester Dupont: "Ik zou niet meer weten wanneer de missing link nu gaat gerealiseerd worden".