Politie smoort protest tegen het trans-atlantisch handelsakkoord in de kiem

Afgelopen donderdag verzamelden tussen de 500 en 1000 mensen zich in Brussel om te protesteren tegen de TTIP (trans-atlantisch handeslakkoord) wat op dat moment tijdens de European Buseniss Summit besproken werd. De demonstratie werd echter al snel in de kiem gesmoord door de politie. 

Vanaf 8 uur verzamelden vakbondsleden, activisten, politici, leden van de milieubeweging,  studenten en anderen zich aan het Poulaert plein, vlakbij het Egmont paleis waar de top doorging. Het werd al snel duidelijk dat het niet de bedoeling was dat de demonstranten dichterbij de top zouden geraken. Bij elke poging om een van de straten richting het Egmont park in te lopen, stuitten de demonstranten op een gesloten linie oproerpolitie. Zonder onderscheid te maken tussen demonstranten en toevallige voorbijgangers veegden zij de straat weer netjes schoon.

In totaal werden zo'n 250 deelnemers gearresteerd, tot grote verontwaardiging van de vakbonden. "Het politieoptreden onder

verantwoordelijkheid van Yvan Mayeur is onaanvaardbaar. Wij eisen minstens een onderzoek naar de verantwoordelijken.  Wij dienen een klacht in en bereiden een politieke tussenkomst voor." aldus Felipe Van Keirsbilck, Algemeen Secretaris van CNE (franstalige bediendencentrale van ACV).

Mia van Dongen, vrijwilliger bij Climaxi: ''Het is mij nog altijd niet duidelijk wat precies tot de massale arrestaties heeft geleid. Op een bepaald moment zagen we een linie politie-agenten wegrennen, dus gingen wij er met een groep achteraan. Op een ander plein zagen we vervolgens een deel van onze groep staan en daar sloten we ons bij aan. We zijn daar omsingeld door de politie, die een linie vormde tussen ons en de rest van de groep. Het ene moment mochten mensen nog door die linie heen om bij ons te komen en het volgende moment niet. Zonder waarschuwing zetten de politie waterkanonnen in om te zorgen dat de rest niet bij ons kon komen. Een mooi moment: clowns die dansen in de regen van het waterkanon. Tegelijkertijd ook heel intimiderend: we konden niet weglopen van het water, want we waren omcirkeld door politie."

Vervolgens begon de politie één voor één mensen uit de groep op te pakken. Zogenaamd voor het verstoren van de openbare orde.

Onder de arrestanten bevonden zich mensen van verschillende leeftijden en achtergronden. Degenen die niet gearresteerd waren, hebben het protest op verschillende manieren voortgezet. Er waren een aantal solidariteitsbetogingen om de gearresteerden een hart onder de riem te steken. Een deel van de groep verzamelde zich voor het gemeentehuis, om druk te zetten op burgemeester Mayeur. Hij beloofde dat de arrestanten ''onmiddellijk'' weer vrij gelaten zouden worden, maar de laatsten werden pas om 17u20 vrijgelaten.

Mia van Dongen: "Het was een lange dag. Ik werd al rond 10 uur opgepakt. De eerste paar uur waren het zwaarst, we zaten in een zeer ongemakkellijke positie op een rijtje te wachten totdat we naar het politiebureau vervoerd konden worden. Ik had het ook erg koud, omdat ik nat was van het waterkanon. Het heeft uren geduurd vooraleer ze ons allemaal hadden gefouilleerd en geïdentificeerd en vervolgens moesten we nog een paar uur wachten eer er een busje was om ons weer op vaste plekken verspreid over Brussel vrij te laten."

Luc Hollands van de Belgische coöperatieve van melkproducenten MIG: "Het onaanvaardbaar gedrag van de politie tegen vreedzame betogers mag ons niet doen vergeten waarom we op straat kwamen. Het

besparingsbeleid van de EU en de Grote Transatlantische Markt maken mensen arm, schaadt hun gezondheid

1/2

en maakt hun bestaan onzeker. Het is niet de houding van politici die moet veranderen, maar het politiek systeem.''

Vzw Climaxi uitte eerder al haar bezorgdheden bij het trans-atlatisch handelsakkoord.  Een van de elementen van het akkoord waar we ons zorgen over maken, is het artikel dat buitenlandse investeerders toegang zou geven tot arbritage rechtshoven. Dit zou betekenen dat investeerders de milieuwetgeving mogen aanvechten, enkel op basis van het gegeven dat het een obstakel vormt voor hun investeringen en dus voor hun winsten. De belangen van de private sector en investeerders worden hier dus boven het publieke belang en de soevereiniteit van de staat gesteld.

Dit kan grote gevolgen hebben voor de ontginning van onconventionele gassen, zoals steenkoolgas, maar ook voor onze landbouw, de visserij enz. De Belgische visserij wordt zo al overspoeld met rommel als pangasius en tilapia. Een nog opener markt houdt in dat onze eigen producten en de kwaliteitsnormen die daar bij horen nog méér verdrongen worden.