De klimaattop in Polen is afgelopen. De resultaten zijn mager, zeer mager. De tweehonderd aanwezige landen beslisten om afspraken te maken rond de uitvoering van het akkoord van Parijs, dat drie jaar geleden gesloten werd. Men maakte een lastenboek dat beschrijft hoe we die CO2-uitstoot nu moeten realiseren. Nieuwe of strengere doelstellingen kwamen er niet. Vlaanderen maakte zich hopeloos belachelijk door België te verhinderen toe te treden tot de High Ambition Coalition, een groep van 26 landen (met o.m. Nederland, Frankrijk, Duitsland, Italië en Spanje) die meer ambitie aan de dag willen leggen.

De laatste weken staan Frankrijk en in mindere mate België in rep en roer. In soms piepkleine dorpen blokkeren mensen het verkeer als protest tegen de ecotaks die Macron wil heffen op dieselbrandstof. In België staat die prijs ongeveer even hoog, o.m. door een systeem dat er voor zorgt dat prijsdalingen omgezet worden in accijnzen. Voor veel milieubewuste mensen komt het vreemd over: een week voor de klimaattop in Polen willen mensen goedkopere brandstof? Climaxi begrijpt deze mensen en vindt dat de milieubeweging wat ‘hesjes’ kan gebruiken. Een beetje minder holle structuren, beleidsplannen en conformisme zouden ons deugd doen.

Dat het leven soms van toevalligheden afhangt, bewijst het verhaal van Dirk De Muynck. Op een dag wandelde een jonge Siciliaan zijn leven binnen. De rest is geschiedenis. “Ik was meteen gefascineerd door het aparte beroep van de jongeman: hij reisde de wereld rond als troubadour en zocht voor een tijdje onderdak in België”, gaat De Muynck van start. Als wederdienst nodigt de jonge man hem uit naar Sicilië. Dirk koop er een huis en een olijfgaard. Hij begint een eigen winkeltje in Gent. Naast zijn eigen olijfolie (die wij niet verhandelen…door onze goeie band met Griekse coöperatieven waarvan we rechtstreeks invoeren) importeert Dirk wijnen, limoncello, tomatensauzen en andere. Het gros van die producten komt van Libera Terra, een organisatie die boeren organiseert tegen de maffia.