Nieuws

Eco & Fair lanceert met trots de Nieuwe Oogst 2023: een collectie van ambachtelijke Europese producten van landbouwcoöperaties en bezette bedrijven die het heft in eigen handen nemen en tonen dat een horizontale, ecologische en sociale economie mogelijk is. Door deze producten te importeren via een zo kort mogelijke keten, ondersteunen we een ecologische en rechtvaardige wereld en komt er meer winst terecht bij de producenten. Ontdek in dit artikel wie onze partners zijn en welke producten we van hen aanbieden!

Een steeds kleinere groep gigabedrijven beheerst een steeds groter aandeel van de voedselmarkt. Ze controleren vaak de volledige voedselketen. De gigantische winsten die ze boeken, gebruiken ze voor het overnemen van andere bedrijven, waardoor ze hun bijna-monopolies nog versterken. Intussen nam de honger enorm toe: Het aantal mensen met honger steeg van 571,6 miljoen in 2015 naar 767,9 miljoen in 2021. In hun recente studie ‘Food Injustice 2020-2022’ legt Greenpeace een link tussen beide fenomenen. Sammy Roelant doorgrond voor u dit maatschappelijk fenomeen en deze nieuwe studie in een reeks artikels, waarvan dit het eerste is.

Gesteund door Journalismfund Europe legden drie journalisten de wanpraktijken bloot van het Belgische bedrijf SIAT in Afrika. Het landbouwbedrijf verwerft op een corrupte manier grond, waarvoor het te weinig betaalt aan de lokale gemeenschappen, vervuilt de lokale rivieren, ontzegt voedsel aan de plaatselijke mensen en maakt het leen voor hen onleefbaar. Ze worden hierin onder meer geholpen door de ‘Land Use Act’ waarbij de Nigeriaanse overheid land onteigent van mensen ‘voor het algemeen belang’ om het dan aan privéspelers te geven die grote winsten maken.

Het stikstofdossier blijft aanslepen terwijl een politieke impasse zich in de schoot van de Vlaamse Regering verder lijkt te ontplooien. Deadlines om tot een akkoord te komen worden steevast verschoven en CD&V en N-VA blijven - ook tijdens nachtelijke onderhandelingen - tegenover elkaar staan. Desondanks is de urgentie en het belang van dit dossier groot: stikstof is een ernstig probleem - zowel voor het milieu, de volksgezondheid, de landbouw en de economie. Gezien er ook andere (politieke) belangen in het spel zijn, blijft het zeer de vraag of dit alles uiteindelijk tot een akkoord zal leiden waarbij niet aan het doel voorbij wordt gegaan - namelijk het milieu en de biodiversiteit effectief beschermen op een menselijke en rechtvaardige manier.

Een van de gevoeligste politieke dossiers in de Lage Landen de voorbij jaren was onmiskenbaar het zogenaamde ‘Stikstofdossier.’ De neerslag van reactieve stikstofverbindingen heeft allerlei effecten op onze bodem. Zowel België als Nederland ondernemen te weinig tegen dit probleem en werden herhaaldelijk door Europa op de vingers getikt. Nu een historische scheefgegroeide situatie moet worden rechtgetrokken, lijkt het moeilijk dit te doen zonder dat er spaanders vallen. 
In Nederland leidde dit tot grote en extreme boerenprotesten maar ook in Vlaanderen neemt de politieke druk alsmaar toe. Nu een Chinese studie betoogt dat sommige bronnen van reactieve stikstofverbindingen mogelijks worden onderschat, kan dit heel wat aannames in het debat onderuithalen en het dossier voor de politiek verder compliceren. Het blijft echter wachten op verder wetenschappelijk onderzoek over de concrete situatie bij ons.

Boerenorganisaties Boerenforum, MAP, Fugea, ECVC en hun bondgenoten Climaxi, XR-Gent
zijn extreem bezorgd over de evolutie van de werk- en leefomstandigheden van de rurale arbeidsmigranten rond Almeria, Andalusië. Er dreigt nu ook één van de krottenwijken -chabolas- ‘El Walili’ in Nijar dit weekend door de gemeente Nijar ontmanteld te worden, zonder dat er degelijke woningen voorzien zijn door de gemeente. Deze hardwerkende mensen wonen – bij gebrek aan woningen en een degelijk loon om huur of hypotheek te betalen – in deze krottenwijken en kunnen nergens anders naartoe.


Donderdag 26/1, 11u zullen vertegenwoordigers van deze organisaties hun bezorgdheden overmaken aan de Spaanse Ambassadeur te Brussel en hun eigen eerlijk geproduceerd voedsel aanbieden.

Via pers en sociale media namen wij kennis van het voorstel van GROEN-woordvoerders Barbara Creemers en Petra De Sutter om de BTW op groenten en fruit naar nul te brengen. De boerenorganisatie Boerenforum en sociale klimaatbeweging Climaxi denken dat er belangrijke bijsturingen nodig zijn. Voor ons kan het namelijk niet de bedoeling zijn om supermarkt boontjes uit Kenia te gaan subsidiëren. Verder helpt dit voorstel de boer niet vooruit. Op 22 maart gaan we in overleg met parlementairen en medewerkers van GROEN om de kwestie te bespreken en oplossingen te zoeken voor de ondersteuning van de korte keten in het algemeen.

Naar aanleiding van de aanhoudende saga rond de N42, schreven vzw Climaxi, Actiecomité N42 en Actiecomité (NEE) 42 een persbericht om, nogmaals, een oplossing aan te reiken. Ondanks het feit dat verschillende juridische instanties de plannen van de N42 opgeschort en vernietigd hebben - blijven de Vlaamse Regering en het Agentschap Wegen en Verkeer doof voor de bezwaren. Doordat het al 40 jaar ontbreekt aan visie rond verkeer, mens en milieu - en, zo blijkt, ook aan voortschrijdend inzicht - zet de overheid onnodig mensen tegen elkaar op. Wij hebben wel degelijk een voorstel klaar om deze standstill-situatie op te lossen.

Na de klimaatconferentie in Sharm El Sheikh staat de mensheid alweer voor een tweede moment van de waarheid. Van 7 tot 19 december is in Montreal nu ook de tweejaarlijkse biodiversiteitsconferentie COP15 aan de gang. Deze editie is bijzonder belangrijk omdat het de eerste editie is sinds COP10 in Nagoya, Japan, waarin een globaal kader voor biodiversiteit moet worden ontworpen. Zeg maar het equivalent van wat het akkoord van Parijs was voor het klimaat. De nood aan actie is nog nooit zo groot geweest. Voor het ogenblik beleeft de aarde de grootste sterfte van soorten sinds de dinosaurussen.

Bedrijven, burgers en overheden, iedereen heeft het moeilijk met de opeenvolgende systeemcrisissen (energie, klimaat, oorlog). Voor de kleine producenten en handelaars in de korte keten komen al die crisissen simultaan aangerold: ze raken moeilijk aan grondstoffen, kreunen onder de energieprijzen en betalen zich blauw aan transport. Verschillende onder hen haken af of verminderen productie en aanbod. Dit heeft een enorm risico: onze voedselvoorziening dreigt definitief in handen te komen van de industrie, met alle gevolgen van dien: smaakvervlakking, milieuvervuiling, verlies van authenticiteit…